Dzięki sekcji romanistycznej BWN można badać kulturę Francji i krajów frankofońskich, m.in. Belgii, Szwajcarii, Kanady, a także obszarów afrykańskich. Sekcja umożliwia dostęp do publikacji francuskojęzycznych; w jej zbiorach pojawiają się też języki berberyjskie, oksytański czy malgaski.
Trzon zbiorów to materiały, które gromadziła dawna Biblioteka Instytutu Romanistyki UW (późniejsza Biblioteka Iberystyki, Italianistyki i Romanistyki). Obecnie jest to około 45 tys. książek (w tym słynna kolekcja Bibliothèque de la Pléiade) oraz liczne egzemplarze czasopism. Początki zbiorów sięgają roku 1919, kiedy to z inicjatywy prof. Maurycego Manna na UW powstało Seminarium Filologii Romańskiej. Razem z nim zaczęła się kształtować wspomniana biblioteka.
Ponadto sekcja ma pod opieką zamknięty księgozbiór dawnej Biblioteki Ośrodka Kultury Francuskiej UW. Dzieli się on na zbiory „stary” (Ancien fonds) i „nowy” (Nouveau fonds). Ancien fonds to książki odziedziczone po Instytucie Francuskim w Warszawie, które II wojnę światową przetrwały w piwnicach Pałacu Kazimierzowskiego. Kolekcja ta liczy ponad 6 tys. woluminów i zawiera unikalne w Polsce dzieła, np. wydany w Paryżu w 1849 r. zbiór baśniowych opowiadań Josepha Méry’ego Les Étoiles dernière feerie, ilustrowany przez słynnego francuskiego grafika i karykaturzystę Grandville’a. Książka zawiera 15 jego ręcznie barwionych grafik.
Nowe książki w zbiorach sekcji
